Varkentje spelen in een grot... Volledige versie - Reisverslag uit Hoi An, Vietnam van Anouk Dahrs - WaarBenJij.nu Varkentje spelen in een grot... Volledige versie - Reisverslag uit Hoi An, Vietnam van Anouk Dahrs - WaarBenJij.nu

Varkentje spelen in een grot... Volledige versie

Door: Anouk

Blijf op de hoogte en volg Anouk

15 December 2014 | Vietnam, Hoi An

Varkentje spelen in een grot... Dat is weer eens wat anders dan lesgeven op een zaterdag:D zaterdag hadden we een Tour geboekt door het Nationale park Phong Nha. We vertrokken na heerlijk ontbijtje met een busje met een super goede gids. Beste so far, hij sprak super Engels, was echt heel gefascineerd en hij godzijdank ook humor! Dat was wel nodig om alle informatie over de verschrikkelijk oorlog wat minder zwaar te maken. de regio van het nationale park is namelijk het zwaarst getroffen tijdens de Vietnamoorlog met Amerika. Jarenlang vielen er elke dag bommen in dit gebied om te voorkomen dat noord Vietnam zuid Vietnam zou bereiken. Leon en ik zijn er nog niet uit wat die Amerikanen in godsnaam bezielde en wat het hele nut van de oorlog was. Hij liet ons bominslagen zien in gebergte en we bezochten een tempeltje bij een kleine grot waar 4 jongens en 4 meiden van onder de 20 jaar tijdens de oorlog op een vreselijke manier zijn gestorven. Ze leefde namelijk jaren in de grot om te schuilen voor de bommen en ruimde snachts de weg schoon of herstelde de weg als hij kapot was. Door hun inzet konden er toch wat goederen zoals eten en wapens naar het zuiden vervoerd worden ( de aanvoer van deze hulpmiddelen kwam uit Rusland en werd dus aangevoerd vanuit het noorden). Op een dag vielen er weer honderden bommen en een van de bommen raakte hun grot waardoor er een stuk van de grot afbrak en zo de ingang van hun schuilplaats versperde. Ze konden met geen mogelijk de grot meer uit. Vrienden hebben dagen lang geprobeerd ze te bevrijden maar helaas zonder succes. Na 9 dagen hoorde ze geen gehuil en gegil vanuit de grot en was iedereen overleden. Vreselijk! Bij het aanleggen en herstellen van de weg overleden vele jonge mensen.. Bijna alle mensen die aan de weg werkte waren onder de 20 jaar oud, de weg heet dan ook route 20. Daarna gingen we naar Paradise cave, een grot die in 2009 in ontdekt door een Britse toerist. De paradise cave heeft zijn naam te danken aan de stabiele temperatuur en is dus zomers heerlijk koel en swinters best warm. Het is een ZEER indrukwekkende grot van 32 km lang. Wij hebben de eerste 2 km gezien en waren echt mega onder de indruk over wat de natuur voor bijzondere dingen kan maken! Daarna gingen we lunchen ( was heerlijk ) en we kregen de opdracht om onze zwemkleding aan te doen.. Zie je m'n hoofd voor je.. M'n bikini aan doen met 15 graden.. we gingen weer in het busje en na 10 minuten waren we aangekomen bij Dark Cave. Kleren uit, schoenen uit alles uit behalve je zwemkleding. Ik denk:
Shit ik geloof niet dat ik die beschrijving van deze Tour goed gelezen heb haha! We kregen namelijk een helm, reddingsvest en klimgordel aan. (Ik stond ondertussen al de blauwbekken natuurlijk haha) we moesten een stukje verder een torentje inklimmen werden aan een zipline gehaakt en vlogen zo aan een ijzere draad in bikini een flinke rivier over.. Vet cool wel beetje kkkooouuuddddd.. Aangekomen aan de andere kant van de rivier werden we de rivier in gebonjourd... KOUUDDDDDD *****ng! We zwommen de grot in die trouwens ook mega groot was en vooral erg donker.. Na eind zwemmen kwamen we bij soort eilandje uit. Met weer glibberige kleigrond... Haha we gingen een stuk 'wandelen' door de grot. Zwemvesten lieten we achter daar gingen we dan in bikini helmpje op met lampje erop door grot 'wandelen'.. Ik was inmiddels al bijna bevroren haha! Het 'wandelen' door de grot was zoals je waarschijnlijk al verwachten geen wandelen... We gingen een soort tunnel in waar ik net recht op kon staan en het was spek spek spek glad en nat. Op blote voeten begon ik me al een echt varkentje te voelen. Ik ben nogal traag in het donker omdat ik niet zoveel zie ook niet met zaklampje dus na 20 min glibberen en gillen hoor ik in de verte in eens een hoop gegil geschater en mensen echt de slappe lach hebben... Na klein stukje verder glibberen zie ik daar ons gids staan met big smile op z'n kop. En ja hoor daar was een 'glijbaan' van klei die uitkwam in een modderbad. En zoef zoef daar ging ik hoor op m'n billetjes van de kleiglijbaan plons in een modderbad waar ik nog net kon staan..... Er was al een jongen uitgegleden en die z'n gezicht was dus echt als zwarte piet. Echt hilarisch!!!!! Toen moesten we allemaal onze lichtjes uitdoen en ging de gids nog ff lekker met modder spetteren. Het varken gevoel was HELEMAAL compleet. We kregen natuurlijk een andere route terug waar de tunnel zo klein was dat ik liggend kruipend op m'n buik m'n voorganger volgde haha! Lol kon niet meer op. We kwamen we uit in het grotere gedeelte van de grot waar de rivier stroomde we konden ons een beetje afspoelen en zwommen nog een stuk verder grot in. Hij liet ons nog wat fossielen zien en vertellde dat de vleermuizen in de grot toeristen aten haha:p en zwommen toen zonder lichtjes aan richting het daglicht. Toen kwamen we weer bij de rivier waar we overheen gevlogen waren. Daar lagen kano's klaar. Nou ik was zo verkleumd dat ik echt dat zwemvest nodig had om te boven te houden en ik kon ook echt geen peddel meer vasthouden want gevoel in m'n handen en voeten was echt helemaal weg. Dat onze gids ons naar de overkant peddelde was dan ook erg prettig. Aangekomen aan de overkant hadden ze nog een toetje voor ons. Er was namelijk een 2e zipline.... Alleen deze zipline die stopte halverwege boven de rivier... Er hingen er 2 naast elkaar dus Leon en ik gingen wel ff heel stoer met z'n 2en tegelijk. Er was een stel eerder gegaan en die lagen met de slappe lach in t water.. Je hield je met je handen vast aan 2 greepjes en aan het eind zat een blokje waardoor je als ware wordt gelanceerd door de mega klap. Leon en ik zijn blijkbaar even stoer of blond hoe je t wil noemen want we hielden dus echt vast tot we echt gelanceerd werden(meeste mensen laten zelf los als ze dat blokje zien) maar dat deden Leon en ik niet! Leon maakte een soort schoolsprong achtige salto en kwam op z'n kop in t water terecht en ik deed denk ik een soort varkenssprong en belande vol op m'n rug en billen... Thanks god voor het zwemvest die de val iets brak maar alsnog had ik zere billen... Hèhè! T water is best hard van 20 meter hoogte.. Ik had de halve rivier ingeslikt maar vond het echt prachtig. Iedereen op de kant kwam niet meer bij van het lachen en Leon en ik hadden t ook echt niet meer haha. Nog steeds onderkoeld naar de kant gewatertrappeld en daar snel naar kluisjes om kleren aan te doen. Helaas geen warme douche daar... Wel kampvuur met rum, soep en thee. Zelfs na een warme douche thuis had ik het nog steeds koud...Brrr!! Ik heb t nog nooit zo koud gehad in m'n leven! Savonds lekker bij open haard gezeten en hele avond met schattige puppy van 6 weken op schoot:D vanmorgen zijn we te vroeg vertrokken richting Hue, stadje aan de kust. Onderweg stopte onze toeristenbussie bij 2 bezienswaardigheden. Het eerste was een van de vele tunnelcomplezen in Vietnam. Bizar... Het was gewoon een heel dorp met de hand gegraven op 25 meter onder grond en 6 km lang.. Omdat dit gedeelte van Vietnam constant gebombardeerd werd konden de mensen nergens meer heen vluchten en leefde ze dus 4 jaar lang non stop onder de grond. Wij gingen een gedeelte van de tunnel in. Echt te bizar! Wij westerlingen moesten overal bukken maar Vietnamese kunnen er gewoon rechtop staan. Onder de grond leefde 300 mensen en in 4 jaar werden er 14 baby's geboren waarvan er 10 nog steeds leven. Het was echt erg claustrofobisch onder de grond en een unieke ervaring om mee te maken. Totaal waren we 20 min onder grond en waren BLIJ toen we weer boven stonden. Moet je nagaan wat die mensen dapper zijn geweest. Daarna gingen we nog naar museum op de 17e breedtegraad, het punt waarop Vietnam vroeger in 2e gedeeld was. Ongelofelijk wat die Amerikanen allemaal gedaan hebben en hoe sterk het Vietnamese volk is geweest. Ook al wordt het verhaal natuurlijk vanuit hun kant gepresenteerd. Aangekomen in Hue even wat gegeten en we zitten nu in een 'slaapbus' onderweg naar Hoi An. Zo'n 4 uur ten zuiden van Hue. De bus heeft wonderbaarlijk WiFi dus tijd voor verslag:) we bezoeken morgen Hoi An, overmorgen naar Hue terug en overovermorgen vliegen we eindelijk terug naar t mooie weer in het zuiden van Vietnam!

  • 15 December 2014 - 02:23

    Anouk Dahrs:

    Weer niet alles....

  • 21 December 2014 - 11:18

    Lilian:

    Wat een hilarisch maar ook indrukwekkend verhaal, ik heb het voorgelezen in auto onderweg naar Eindhoven

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anouk

Parelli Student voor 4 weken naar USA

Actief sinds 07 Jan. 2011
Verslag gelezen: 267
Totaal aantal bezoekers 32613

Voorgaande reizen:

10 November 2014 - 30 December 2014

7 weken backpacken in zuid oost azie

02 Juli 2011 - 29 Juli 2011

Mijn eerste reis

Landen bezocht: