Van alles wat! Van Vietnam tot aan Koh Chang - Reisverslag uit Ho Chi Minhstad, Vietnam van Anouk Dahrs - WaarBenJij.nu Van alles wat! Van Vietnam tot aan Koh Chang - Reisverslag uit Ho Chi Minhstad, Vietnam van Anouk Dahrs - WaarBenJij.nu

Van alles wat! Van Vietnam tot aan Koh Chang

Door: Anouk

Blijf op de hoogte en volg Anouk

24 December 2014 | Vietnam, Ho Chi Minhstad

Soms heb ik even een momentje zonder inspiratie maar de file in m'n hoofd van alle prikkels in de stad zijn weer opgelost dus weer zin om blog te schrijven. Ik lig nu heerlijk op strandbedje op Koh Chang(Thailand)! Oke aangekomen in Ho Chi Minh..ik had van te voren al gekeken voor wat hostels dus we hadden snel iets gevonden... MET LIFT.. De eigenaar was zo trots met z'n lift in z'n hostel hij was de enige van de hele straat haha. Wij waren ook heel blij dat we eens niet 4 etages omhoog hoefde via de trap met onze Backpacks... Na het dumpen van onze spullen op de kamer gingen even lunchen.. Even lekker asociaal naar de Mac Donalds... Heerlijk na al die rijst rijst rijst! Na de lunch gingen we op naar t War Museum in de stad. We plannen/zoeken eigelijk alles uit via tripadvisor.com dit is een website waar mensen hun meningen delen over bepaalde bezienswaardigheden, restaurants, hostels etc. Super waardevol! De mening over dit museum waren unaniem: mega indrukwekkend. Nou dat was het zeker... Ik het museum wordt de geschiedenis van Vietnam verteld doormiddels van foto's en harde feiten.. De hele geschiedenis van Vietnam is: oorlog. Tot aan 1975 was er oorlog. De laatste oorlog met Amerika werd het meest benadrukt en de foto's zijn werkelijk hartverscheurend. Hele uitgemoorde dorpen, mishandelde mensen etc. Er hing een foto van een vrouw met haar 6 kinderen naast zich op een rij.... Allemaal doodgeschoten in een greppel...Maar het meest indrukwekkende was nog: project orange.. Nee dit had niks met Nederland te maken maar aan t einde van de oorlog had Amerika door dat ze de oorlog niet konden winnen en er waren over de hele wereld protesten tegen de Amerikanen in Vietnam. Amerika liet containerschepen overvaren met containers met oranje strikken eromheen, wat betekende: pas op chemische stoffen. En totaal bombardeerde Amerika met 72 miljoen liter chemisch stof. Mensen verbrande hierdoor levend of liepen vreselijke brandwonden op... Er hingen foto's van mensen die na deze aanslag geboren zijn... Misvormde hoofden, geen benen, Siamese tweelingen, noem maar op.... Ik had na dit bezoek even geen trek meer in eten.... Wereldvrede kreeg ineens een hele andere lading vooral omdat we ons besefte dat er op andere plekken op de wereld nu nog steeds zulk soort vreselijke dingen gebeuren....

Na het museum gingen we door naar de notre dam. De neppe dan, geen bijzonderheid als je in Parijs bent geweest. Door naar het hard rock café en toen terug naar het hostel. Even bijkomen van de reis en het museum. Ik had via tripadvisor een goede Italiaan gevonden waar we gingen avond eten. Nou het was een echte Italiaan... Het enige niet Italiaanse was dat de wijn niet goedkoper was als t frisdrank zoals in Italië jammer zeg... Maar alles was verder top tot aan de gratis limoncello aan t eind en ja ja een armbandje van echte bloemetjes voor Anoukje hahaha!! We lagen doodmoe om half 10 in bed en om 8 uur ging de wekker want we gingen naar Mr Hung... Een homestay adresje die ik als tip had gekregen van 2 studenten en we hadden super leuk contact gehad via Facebook dus we keken er erg naar uit! Na 4 uur in de bus kwamen we aan in de Mekong Delta, Can Tho waar meneer Hung woonde. We hadden afgesproken dat hij ons tussen 2-3 zou ophalen we waren er om half 1 dus gingen rustig zitten wachten bij klein cafeetje buiten. Ik las een boek en Leon zat weer trouw te poolen op z'n telefoon:p na 1,5 uur gingen we toch maar even mr Hung bellen. Verbinding was slecht maar hij kwam er aan was er met 30 min. Binnen 15 min stonden er 2 vreemde gasten voor ons met 2 scooters die ons kwamen halen voor Mr Hung. Hij had mijn naam en telefoonnr dus het zal wel kloppen. Wij achterop en na tijdje kwamen we aan bij het 'huis' van Mr Hung. We kregen een van de hutjes aan de waterkant aangewezen en toen vroeg een van de scooter gasten om geld. Leon was meteen heel scherp en maakte ze even duidelijk dat dat niet de afspraak was en toen zonder mokken vertrokken ze ook weer. En daar stonden we dan.... Thuis bij Mr Hung maar geen Mr Hung alleen een oud vrouwtje die geen Engels sprak maar ons wel een rij hangmatten aanwees.. Nou dan wachten we daar maar weer even.... We kregen al beetje een vreemd gevoel want we hadden met Mr Hung afgesproken om te gaan fietsen en het was inmiddels al 4 uur. Opeens komt er een Amerikaanse jongen van onze leeftijd het erf op samen met een Vietnamese man. Dat is vast Mr Hung maar de 2 liepen ons gewoon voorbij na een 'hello'... Hmmm... Inmiddels is t half 5 dus we begonnen lichtelijk gepikeerd te worden dat Mr Hung er niet was. De Amerikaanse jongen komt terug met een fiets en vraagt of we ook mee willen fietsen dus wij vragen of die meneer waarmee hij was Mr Hung was... Nee geen Mr Hung... Nou ik zeg tegen Leon we gaan gwn met hem fietsen hoor Mr Hung zoekt t maar uit. Dus we fietsen wat rond met die jongen aardige gast. Terug bij t huis van Mr Hung nog geen Mr Hung maar ook niemand waar we t aan konden vragen.. En Mr Hung nam ook z'n telefoon niet meer op....Amerikaan verdween naar de keuken dus wij er achteraan waar we de Vietnamese man troffen die niet Mr Hung was maar de tourguide van Pete(Amerikaan) we vertelde hem onze afspraak met Mr Hung en hij vertelde ons dat Mr Hung was thuis was maar.... Dronken lag te slapen...... DAT MEEN JE NIET!!!! De Vietnamees die niet Mr Hung maar Mr Houng was voelde zich meteen verantwoordelijk gelukkig en zorgde dat we in de keuken mochten helpen springrolls malen en daarna te eten kregen. Na wat glaasjes rijstwijn bedacht Mr Houng dat dit eigelijk echt niet kon dus haalde Mr Hung uit bed...... Die vervolgens ons de schuld begon te geven terwijl hij t vergeten was en gelukkig stond al t bewijs op m'n telefoon maar de lol was er voor ons meteen helemaal vanaf. We zijn kwaad opgestaan van tafel en naar onze hut gegaan waarna er een jongen op de hut klopte die voor hem werkte en z'n excuus kwam maken etc.. Jongen van 22 die Mr Hung z'n neef noemde maar t niet was en waar we er een dag laten van achterkwamen dat hij maar 2€ per dag kreeg terwijl hij werkt van 6 uur in ochtend tot 10 uur in avond...we hadden met Mr Hung via Facebook afgesproken dat we met hem naar de Floating Market zouden gaan maar de jongen vertelde ons dat hij met ons ging de volgende dag. Ik kon van het hele gebeuren niet slapen en lag tot 1 uur wakker terwijl er muizen of ratten door ons hutje liepen... Ik was er helemaal klaar mee met de Mr Hung die blijkbaar niet meer de Mr Hung was van de recensie van m'n studenten en alle goede recensies op tripadvisor. De volgende dag hoorde we van z'n 'neef' dat z'n vrouw hem verlaten heeft en z'n zoons ook omdat hij blijkbaar zoveel zuipt... De flaoting market was erg leuk en we bezochten ook nog een rijstfabriek, plantjes kwekerij en noodlefabriek.. Onze gids was super aardig en we hadden t echt met hem te doen dat hij niet 'weg' kon bij Mr Hung ( hij woonde er ook ) en hij zo slecht betaald krijgt en de shit van z'n baas moest opruimen.. We hebben hem dus maar 5€ fooi gegeven... En Mr Hung vervolgens maar de helft betaald na hem even duidelijk gemaakt te hebben dat als hij wil dat z'n klanten blijven dat hij dan toch echt moet stoppen met zuipen! Sukkel.. Zwaar teleurgesteld begonnen we weer aan onze 4 uur durende busreis naar Ho Chi Minh. De hele busreis heb ik natuurlijk geslapen! Na 5 uur slaap die nacht.
Na avondeten in Ho Chi Minh lagen we vroeg in bed en sliepen t klokje rond! We hadden de dag ervoor een echte Franse bakker gespot en Leon ging super lief na wat smeekgebeden croissantjes halen hmmmmmmm ontbijtje op bed! De rest van de dag hebben we beetje in het park gehangen en heb ik heerlijk m'n nagels laten doen bij schoonheidssalon! Volgende dag vlogen we naar Bangkok en plofte daar gezellig op terras neer en leerde een Nederlands stel kennen. T was veel te gezellig en om 1 uur plofte we in bed. Toevallig ging dat Nederlandse stel de volgende ochtend ook naar Koh Chang en zaten we om 8 uur gezellig met z'n 4en in dezelfde bus in gezelschap van een MEGA kater! De busreis zou 6 uur duren maar uiteindelijk waren we pas 10 uur laten bij ons droomresort in Koh Chang!!! WAAUUUWWWWWW WAT EEN PLEK!! We hadden ons er van alles bij voorgesteld maar dit overtrof alle verwachtingen. We bestelde eten en ik kreeg echt de lekkerste biefstuk!! Hmmmmm!! Ook toen lagen we weer vroeg in bed en sliepen we weer t klokje rond:D na lekker ontbijt gingen we druk aan de slag met onze verrassing die een hoop van jullie vandaag in de brievenbus krijgt! We zijn we 4 uur zoet mee geweest en hadden de grootste lol!!! Smiddags hebben we de hele middag in hangmat geluierd en na hapje eten hadden we afgesproken met t Nederlandse stel om drankje te doen... Gelukkig is de kater deze ochtend achterwege gebleven en liggen we dus nu na een ritje op onze gehuurde scooter lekker op een droomstrand.... Een van de laatste bloggen want over 6 nachtjes zijn we al weer thuis! Ik kan niet wachten om weer te gaan werken...mis m'n studenten en de paarden en eigelijk gewoon alles thuis!!! Gezegend mens... Als reizen geweldig is maar thuis ook altijd blijft roepen in m'n hoofd:D

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anouk

Parelli Student voor 4 weken naar USA

Actief sinds 07 Jan. 2011
Verslag gelezen: 1481
Totaal aantal bezoekers 32789

Voorgaande reizen:

10 November 2014 - 30 December 2014

7 weken backpacken in zuid oost azie

02 Juli 2011 - 29 Juli 2011

Mijn eerste reis

Landen bezocht: